Afeitrun er lykilorð kvöldsins. Hanga með stelpu, fara í bíó og hanga á netinu eru allt friðsamlegar og saklausar aðgerðir sem á einhvern hátt koma að einhverju leyti í staðinn fyrir ofurölvun með strákunum. Þó ekki. Samt nauðsynlegt að afeitra eftir átök síðustu daga.
Hressandi skype með hressandi bróður er hressandi.
Á ég að þora senda eftirfarandi setningu í prentun hjá Fréttablaðinu? "Lausnin á vandamálum ríksrekstursins er einföld en ef til vill eilítið róttæk. Hún er sú að einkavæða allar stofnanir og fyrirtæki ríkisins." Þetta er ekki ósatt, en hættan er auðvitað sú að ef maður mjakar ekki boðskapnum nægilega mjúklega inn þá verði honum hafnað. Pólitískt réttara væri að segja: "Ríkisreksturinn hefur ýmsa vankanta sem þarf að sníða af með umbótum og lagasetningu sem tekur mið af hagsmunum skjólstæðinga ríkisins - hinum íslensku borgurum sem treysta á ríkið til að fæða sig og klæða frá fæðingu til dauðadags." Pólitískt rétt er hins vegar ósatt. Líkið er engu meira lifandi með plástur en ef það væri án hans.
En nú tekur við áhorf á eitt af meistarastykkjum kvikmyndasögunnar - Barb Wire.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment