Saturday, April 29, 2006

Leti á laugardegi

Ég þakka góðum drengjum fyrir gott gærkvöld. Átti samt erfitt með að halda út. Kannski maður þurfi að sofa meira á virkum dögum til að eiga eitthvað inni þegar maður loksins sleppir sér út á lífið á föstudögum? Fagn dagsins er frestun Svenna á lokaverkefnissmíði. Næsti vetur lítur mun betur út fyrir vikið.

Hér er alveg stórgóð grein um hægri-vinstri í almennum skilningi. Sniðug athugasemd:
Í orðabók vinstrimanna er jafnvel til orðasambandið „vannýttir tekjustofnar“, þ.e. opinbert fé sem stjórnmálamönnum eða embættismönnum hefur ekki tekizt að eyða þrátt fyrir oftar en ekki mikla hæfileika á því sviði. Við slíkar aðstæður dettur vinstrimönnum allajafna ekki í hug að tilefni sé til að verja þessum fjármunum til þess að lækka álögur á almenning heldur þarf þess í stað að finna eitthvað til að eyða þeim í og oftar en ekki reynist það litlum erfiðleikum bundið.
Danska ríkið þjáist einmitt af miklu magni af vannýttum tekjustofnum. Danskir stjórnmálamenn stofna opinberu sjóðina hraðar en þeir ná að eyða þeim og skammast sín ekkert fyrir það.

DV komið niður í eitt blað á viku? Sussumsvei. Þarf maður að beina kröftum sínum og vikulegu tuði annað?

Rigning í Kaupmannahöfn slær óneitanlega á löngunina til að fara niðrá Nýhöfn og sötra bjór.

Note to self: Þýða innihald þessara skrifa, bæta við og breyta og senda á Þjóðmál. Gæti verið stuð.

3 comments:

Anonymous said...

Það væri nú ekki vitlaust að skella einni stuttri grein um raunverulegan árangur verkalýðsfélaga í tilefni morgundagsins, 1. maí. Held að alþýðan veitti ekki af smá kaldri gusu af raunveruleika í andlitið.

Geir said...

Góð hugmynd! En sussumsvei það er nú svolítið seint í rassinn gripið núna, en hér er örútgáfa: Verkalýðsfélög vilja (og geta oft í skjóli löggjafar) þrýsta verði á vinnuafli upp fyrir það sem atvinnurekendur telja sig geta boðið, sem leiðir til atvinnuleysis, skertrar samkeppnisgetu fyrirtækja, minnkandi hreyfanleika vinnuafls (enda atvinnuleysi á uppleið og færri sem þora að skipta um starf) og á endanum til almennrar hnignunar í samfélaginu sem kemur fyrst niður á þeim sem minnst mega sín.

Anonymous said...

mig langar til danmerkur
meirað segja bara í rigningu og ógeð