Postberi

Eg byrja fljotlega ad bera ut post a laugardøgum og vona ad eg komist i fulla stødu fljotlega upp ur thvi. Ovissa mikil. Ætla ad hætta hja fyrirtækinu sem eg er hja nuna og finna vinnu i borginni. 2 klukkustundir af ferdaløgum i og fra vinnu eru 90 minutum of mikid.

En thad tokst allavega ad fa vinnu upp a eigin spytur og med minni eigin dønsku, og finna vinnu sem krefst dønskunnar ad miklu leyti. Bjartsynin fekk eitt stig i dag, og eg hækka sjalfan mig um eitt dønskustig i leidinni.

Danska kerfid er athyglisvert. Meira læt eg osagt i bili.

Islenska lopapeysan kjammsar a danska kuldanum.

Svona smavegis hugleiding:
"Handpicked coffee-beans" hljomar alveg afskaplega vel, ekki satt?
"Made in a sweat-shop" hljomar ekki alveg eins vel.
Er einhver munur i rauninni? Eru handtyndu kaffibaunirnar okkar ekki handtyndar af sveittum, laglaunudum verkamønnum sem finna enga adra vinnu? Af hverju er folk hrifid af handflokkudum landbunadarafurdum fra throunarrikjunum, en hefur ekkert gott ad segja um verksmidjur sem bjoda ekki upp a vestræna loftkælingu, og vestræn launakjør?